این مهربانی های بی پیرایه را،
همین دوست داشتن های بی دریغ را،
دوست دارم ...
همین دوست داشتن های بی دریغ را،
دوست دارم ...
همین که می خندی و می خندم،
همین لحظه هایی که ساده است و سرشار از بوی کودکی ...
.
شکلِ دوست داشتنت را دوست دارم،
آنگونه که آزادترش، تو را،
و آزادانه اش خویشتنم را ...
.
آری، تو را همین گونه آزاد، دوست می دارم ...
۷ نظر:
اری تو را همین گونه ازاد دوست می دارم
.............
خرسند
سلام خوشحالم كه برگشتي
با اين شعر قشنگ
يهو دلم هواي بچه گي هامو كرد...
ايكاش ميتونستيم با همون نگاه دوران كودكي همديگه رو دوست بداريم...اي كاش!!!
سلام همیشه مهربان : پیش از اینها منتظرت بودم . کاش میشد آزاد زیست و آزادانه دوست داشت .....
یک متن ساده قشنگ میارزد به هزار جور متن سنگین و طولانی که آدم هیچی از از سر و تهش نمیفهمد من این پست آزاد را خیلی دوست داشتم
من خانه ای پوشالی دارم
اما
پروازم بتو نمی رسد
..................
خرسند
خوب است که هنوز مهربانی های بی پیرایه و دوست داشتن های بی دریغ هست و خوبتر آن است که کسی هنوز این ها را دوست دارد و ارزش می دهد.
گاه می اندیشیم که آزادیم و آزاد است. کاش اینگونه باشد
سلام باران عزیزم..
این شعر واقعا زیبا بود عالی بود عالی
دوستت دارم ...
ارسال یک نظر