۱۳۹۱ فروردین ۲۱, دوشنبه

دقیقۀ آخر


آدم وقتی جمع می کند که برود، چه شکلی است؟!
صاف می ایستد یا قوزدار؟! مچاله است یا وا رفته؟!
دست و پایش یخ می زند یا تن اش حرارت دارد؟!
از کجا باید شروع کند که جمع کند و برود؟!
از کتاب ها، موزیک ها، عکس ها، نقاشی ها یا دست نوشته ها؟!
چقدر مطم
ئن است که وقت رفتن، شبیه آدم بزرگ ها نشده است؟!
آدم ها وقتی جمع می کنند که بروند، اول از همه سراغ چه می روند؟!
چه کار می کنند؟! چند بار دور و بر را نگاه می کنند؟!
چند بار می روند آب می زنند به صورتشان و در آینه خیره می شوند؟!
چند بار موبایل ساکتشان را نگاه می کنند تا بفهمند تنها هستند؟!
چند بار پیامهای گذاشته نشده و ایمیل های نرسیده را چک می کنند تا دل بکنند؟!
اصلا چه چیزهایی را می گذارند برای دقیقۀ آخر؟!
به راستی حال دقیقۀ آخرشان چگونه است؟!
آن دقیقۀ آخر، از کسی که می رود، چه مانده است؟!


۹ نظر:

سپیدار گفت...

سلام بارانم !!!

چقدر قشنگ و خوب نوشتی. یه حس آشنا اما عجیب رو توی دل جاری می کنه این نوشته ات.

حرف دل خیلی ها. اصلاً یکی از دلایلی که دوستت دارم همینه که حرف دل ها رو می زنی. یه جوری هم حرف دل ها رو می گی که بقیه نمی گن. که بقیه نمی تونن.

عالی بود. همه گل های این بهار زیبا تقدیم بانوی پاییز و باران.

با تو مهتاب گفت...

سلام باران خوبم..
امروز از جایی نزدیکتر از بعد مکان برایت می نویسم...
به امید روز دیدار..
این شعر به غایت زیبا بود و این مصرع از همه زیباتر :
چقدر مطمئن است که وقت رفتن شبیه ادم بزرگها نشده است ...
همیشه شاد باشی دوست مهربان و خوش قلبم...

setayesh گفت...

ساده ؛ ملموس ؛ قابل درک و فهم و زیبا می نویسی . نوشته هایت در عمق وجودم نفوذ میکند
سلام مهربان

ناشناس گفت...

زیبائی های گذشته گذشته اما خاطرات
زیبای
گذشته نگذشته
...........
رضا

ناشناس گفت...

زیبائی های گذشته گذشته اما خاطرات
زیبای
گذشته نگذشته
...........
رضا

صبا گفت...

دوست عزیزم : امکان نوشتن پیام خصوصی در وبلاگ شما وجود ندارد یا من نتونستم پیام بگذارم ؟؟؟ ممنون میشم پاسخ بدین

setayesh گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
سپیدار گفت...

سلام !

ما نمی رنجیم حتی اگر بدتر از این هم می گفتی. ما همیشه دوستت داریم حتی اگر قرار باشه اون دور دورا بایستیم و از اونجا دوستت داشته باشیم.

یلدا گفت...

زیبا می نویسی . مثل قدیما. با احساس .
مرسی که سر زدی. یاد آن روزها به خیر